Bio
De natuur is van oudsher een bron van inspiratie geweest voor kunstenaars. Dat is ook zo voor het werk van Annemie Rager.
De rode draad door haar werk is “vergankelijkheid”. In haar eerste litho’s (1988) was dat de vergankelijkheid van de natuur. Het vergane blad was lang een bron van inspiratie. Ook andere relicten uit de natuur zoals fossielen, schelpen en veren, horen bij de eerste motieven uit haar werk. Rond deze elementen bouwt ze haar composities. Ze houd van complex tekenwerk. De toeschouwer mag langer kijken dan een “ogenblik”. Ter gelegenheid van een tentoonstelling schreef Greet Ivens, stafmedewerker van het Cultureel Centrum Willebroek, haar impressies neer als volgt:
Annemie Rager figureert, of moet ik zeggen abstraheert, haar individuele ontdekkingen. Ze is gefascineerd door de materie in de puurste betekenis van het woord: vezel, structuur, buigzaamheid,… dingen die ze vindt gaan plots een ander leven lijden. Via de techniek van de lithografie toont ze hun verborgen kwaliteiten. De lenigheid van een bladstengel tegenover de fragiliteit van een stuk doek, veren, licht en lucht, worden stevig en voornaam in haar composities.
Haar kleuren zijn zacht, ze wenken de bezoeker. Je wordt niet doof als je hun muziek beluistert.
Haar werken evolueerden de laatste tijd van puur figuratief naar abstract. Als techniek gebruikt ze vooral lithografie en monotype. Vooraleer ze zich toelegde op steendruk werkte Annemie Rager voornamelijk met textiel en moderne kant. Het ragfijne van de kant, het lijnenspel van draden, de structuur van stoffen,… het is allemaal nog aanwezig in haar huidig werk.
